System rzymski
Do zapisywania liczb w systemie rzymskiemu żywmy siedmiu znaków
I – 1 V – 5 X – 10 L – 50 C – 100 D – 500 M – 1000
Za pomocą tych znaków w systemie rzymskim możemy zapisać liczbę od 1 do 3999. Wyższe liczby rzymianie zapisywali za pomocą ligatur które oznaczały 5000 i 10000.
Zasady tworzenia liczb rzymskich:
- obok siebie nie mogą stać dwa znaki V, L, D
- obok siebie mogą stać co najwyżej trzy jednakowe znaki I, X, C, M
Odczytywanie wartości liczby zapisanej w systemie rzymskim:
- dodawanie wykonujemy jeśli znaki są takie same lub po znaku liczby większej występuje znak liczby mniejszej
- odejmowanie wykonujemy jeśli przed znakiem liczby większej występuje znak liczby mniejszej, są to
IV = 5 – 1 = 4 XL = 50 – 10 = 40 CD = 500 – 100 = 400
IX = 10 – 1 = 9 XC = 100 – 10 = 90 CM = 1000 – 100 = 900
- Katedra w Gnieźnie: MCCCXLII – MCCCXC
1342 – 1390 48 lat
- Katedra w Krakowie: MCCCXXII – MCCCLXIV
1322 – 1364 42 lata
- Bazylika Mariacka w Gdańsku: MCCCLIII – MDII
1353 – 1502 149 lat
- Wojna stulecia: 1337 – 1453
MCCCXXXVII – MCMLIII
- Epidemia dżumy w Europie: 1348 – 1352
MCCCXLVIII – MCCCLII
- Okres panowania Króla Władysława I Hermana: 1079 – 1102
MLXXIX – MCII
- Wyprawa Magellana: 1519 – 1522
MDXIX – MDXXII
Liczby naturalne dzielimy na:
- liczby pierwsze – liczba pierwsza to liczba mająca tylko dwa dzielniki, czyli dzieli się przez 1 i siebie samą, np. 2, 3, 5, 7, 11…. Liczb pierwszych jest nieskończenie wiele
- liczby złożone – liczba złożona to liczba, która ma więcej niż dwa dzielniki, np. 4, 15, 39….
- Liczby 0 i 1 nie są ani liczbami pierwszymi ani złożonymi.
Cechy podzielności liczb naturalnych n:
- liczba n jest podzielna przez 2, gdy jest liczbą parzystą, czyli gdy cyfra jedności tej liczby jest parzysta,
- liczba n jest podzielna przez 3, gdy suma wszystkich jej cyfr daje liczbę podzielną przez 3
- liczba n jest podzielna przez 4, gdy dwie ostatnie cyfry tworzą liczbę podzielną przez 4
- liczba n jest podzielna przez 5, gdy cyfra jedności tej liczby jest 0 lub 5
- liczba n jest podzielna przez 9, gdy suma wszystkich jej cyfr daje liczbę podzielną przez 9
- liczba n jest podzielna przez 10, gdy cyfra jedności tej liczby jest 0
- liczba n jest podzielna przez 100, gdy cyfra jedności i dziesiątej tej liczby jest 0
Rozkład liczby złożonej na czynniki pierwsze
Zapisanie liczby złożonej w postaci iloczynu liczb pierwszych nazywamy rozkładem liczby złożonej na czynniki pierwsze.
Mając liczbę złożoną dzielimy ją przez liczby pierwsze, stawiamy kreskę i po prawo kreski zapisujemy dzielnik a po lewo wynik dzielenia.
NWD (a, b) – Największy Wspólny Dzielnik liczby a i b , to iloczyn czynników rozkładu występujące w liczbie a i liczbie b
\sf NWD (198,154) = 2 \cdot 11 = 22 to największa liczba przez jaką możemy podzielić 198 i 154.
NWD głównie wykorzystujemy do skracania ułamków zwykłych jak również do oceny ułamka czy jest właściwy czy niewłaściwy.
NWW (a, b) – Najmniejsza Wspólna Wielokrotność liczby i , to iloczyn czynników rozkładu występujące w liczbie i liczbie i liczb niepowtarzalnych. Gdy znamy NWD (a, b) to jest to iloczyn NWD (a, b) i liczb, z rozkładu które się nie powtarzają.
\sf NWW (198,154) = 2 \cdot 11 \cdot 3 \cdot 3 \cdot 7 = 1386
NWW głownie wykorzystujemy do sprowadzania ułamków zwykłych do wspólnego mianownika.
Liczba wymierna to liczba, którą można przedstawić za pomocą ułamka zwykłego.
Ułamek dziesiętny, to zapis ułamka zwykłego za pomocą liczby, przedstawionej z częścią całości po przecinku.
Zamiana ułamka zwykłego na ułamek dziesiętnego, polega na zamianie mianownika na mianownik 10, 100, 1000, 10000
\sf \cfrac{1}{10}=0,1 \qquad \cfrac{1}{100}=0,01 \qquad \cfrac{1}{1000}=0,001 \qquad \cfrac{1}{10000}=0,0001Ilość miejsc po przecinku wskazują ilość zer w mianowniku, jeśli licznik zawiera za mało cyfr, należy dopisać w brakujące miejsca zera przed pierwszą cyfrą.
\sf \cfrac{23}{50}=\cfrac{23 \cdot 2 }{50 \cdot 2} = \cfrac{46}{100}=0,46 rozszerzyliśmy mianownik do 100 (dwa miejsca po przecinku muszą być zajęte), w liczniku mamy 46 więc od razu po przecinku piszemy 46
\sf \cfrac{3}{50}=\cfrac{3 \cdot 2 }{50 \cdot 2} = \cfrac{6}{100}=0,06 rozszerzyliśmy mianownik do 100 (dwa miejsca po przecinku muszą być zajęte), w liczniku mamy 6 więc 6 trafia na ostatnie miejsca a w brakujące wpisujemy zero.
Ułamki zwykłe
Dodawanie i odejmowanie ułamków zwykłych
Dodawanie i odejmowanie ułamków zwykłych można wykonać tylko gdy mają wspólny mianownik. Mając wspólny mianownik, dodajemy lub odejmujemy liczniki a mianownik pozostawiamy bez zmiany.
\sf \cfrac{1}{3} + \cfrac{1}{3}=\cfrac{2}{3} \\[1em]
\\[1em] \sf \cfrac{6}{7} - \cfrac{1}{7}=\cfrac{5}{7} \\[1em]
Gdy mamy całości w ułamkach to dodajemy lub odejmujemy całości do całości a ułamki do ułamków
Dodawanie i odejmowanie ułamków o różnych mianownikach
Ułamki możemy dodać lub odjąć tylko wtedy, gdy mamy TAKIE same mianowniki.
\sf \cfrac{2}{9} + \cfrac{1}{3}Aby dodać te dwa ułamki musimy najpierw znaleźć wspólny mianownik, czyli rozszerzyć mianownik do takiej liczby, która jest podzielna przez 3 i 9, jest to 9
\sf \cfrac{2}{9} + \cfrac{1}{3} = \cfrac{2}{9} + \cfrac{3}{9} = \cfrac{5}{9}Mnożenie ułamków
Mnożenie ułamków zwykłych można wykonać na dowolnych ułamkach. Mnożymy licznik pierwszego przez licznik drugiego ułamka i mianownik pierwszego przez mianownik drugiego mianownika.
\sf \cfrac{1}{2} \cdot \cfrac{2}{5} = \cfrac{1 \cdot 2}{2 \cdot 5} = \cfrac{2}{10} = \cfrac{2:2}{10:2} = \cfrac{1}{5}Dzielenie ułamków
Dzielenie dwóch ułamków zwykłych, to mnożenie pierwszego ułamka przez odwrotność drugiego ułamka.
\sf \cfrac{1}{2} : \cfrac{2}{5} = \cfrac{1}{2} \cdot \cfrac{5}{2} = \cfrac{1 \cdot 5}{2 \cdot 2} = \cfrac{5}{4} = 1\cfrac{1}{4} \\[1.5em]